این همه میگن ورزش مهمه پس کو گوش شنواااااااااااااااا؟

اهمیت ورزش

ورزش، حرکات هماهنگ عضلانى است که موجب سلامت و تقویت اعضاى بدن مى گردد. البته باید در امر ورزش رعایت گروه سنّى، نوع فعّالیت افراد، تناسب نوع ورزش و کار، مقدار و هدف آن و دهها مؤلّفه دیگر را، مدّنظر گرفت.

در دنیاى ماشینى امروز که تحرّک و فعّالیت کافى اندامهاى بدن کاهش یافته است؛ نیاز به ورزش و نرمش، بیشتر احساس مى شود؛ تا عضلات به کار انداخته شوند و توانایى خود را در طول عمر حفظ کنند.

اما ورزش زمانى تأثیرات عمیق در انسان خواهد داشت؛ که در آنِ واحد، تأثیرات روحى نیز ایجاد کند؛ به عبارتى، هم جسم را قوى کند و هم عقل را. در واقع، ورزش پیکار با سستى و پستى است و ورزشکار ورزیده، کسى است که صاحب قواى بدنى و سجایاى اخلاقى باشد.

حال پاره اى از اثرات ورزش بر جسم و روح را بیان خواهیم کرد تا با توجّه به این فواید، با انجام ورزش هاى مناسب، خود را از نظر جسمى و روحى قوى سازیم.

1ـ فواید جسمى ورزش

سیستم هاى مختلف بدن، در اثر ورزش کارایى بهترى پیدا مى کنند و موجبات سلامتى و طول عمر را فراهم مى نمایند. اثر ورزش بر این سیستم ها، به تفکیک عبارت است از:

الف) سیستم تنفّسى: در جریان ورزش، مصرف اکسیژن توسّط عضلات فعّال بیشتر شده و سرعت انتشار اکسیژن، از ریه به خون، افزایش مى یابد؛ تا بتواند اکسیژن بیشترى در اختیار عضلات بدن قرار دهد. در واقع، ورزش به ریه ها کمک مى کند؛ تا بهتر کار کنند و گنجایش ریه ها زیادتر شده و تنفس آسانتر صورت مى گیرد.

در اثر ورزش، تنفّس عمیق تر، امّا تعداد آن کمتر مى شود.

ب) سیستم قلبى ـ عروقى: در طى ورزش، مقدار خونى که توسّط قلب به داخل رگهاى خونى تلمبه زده مى شود(برون ده قلبى)، افزایش مى یابد و به دلیل گشاد شدن عروق عضلات؛ جریان خون عضله افزایش یافته و اکسیژن و موادّ غذایى بیشترى به آنها مى رسد.

افزایش جریان خون در سراسر عروق بدن، باعث مى شود میزان چربیهاى چسبیده به رگها کم شود؛ لذا از سخت شدن رگها جلوگیرى کرده و فشار خون را کاهش مى دهد.

در اثر ورزش، رگهایى بین رگهاى اصلى قلب ایجاد مى شود و در نتیجه، خون دهى قلب بهتر و احتمال سکته قلبى کمتر مى شود.

ج) سیستم عصبى: ورزش جریان خون بافتهاى بدن را افزایش مى دهد؛ لذا پس از کارهاى فکرى خسته کننده؛ از قبیل: مطالعه زیاد، حلّ مسائل ریاضى یا مواقع عصبانیت؛ اقدام به ورزش، باعث آرامش سیستم عصبى مى شود.

بى خوابى، هیجان و استرس نیز که از ناراحتیهاى عصبى است، به وسیله ورزش مرتفع مى گردد و نیز خستگى اندک ناشى از تمرینهاى ورزشى؛ عامل خوبى جهت جلوگیرى از بیخوابى است.

د) سیستم غدد داخلى: فعّالیت غدد داخلى، بر اثر ورزش افزایش یافته و کارکرد آنها بهتر مى شود.

هـ) سیستم عضلانى: قدرت عضلانى، در جریان 6 تا 8 هفته اوّل ورزش، حدود 30% افزایش یافته و توده عضلات بزرگتر و قدرت آنها بیشتر مى شود و دردهاى عضلانى ناشى از کم تحرّکى بهبود مى یابد. در اثر ورزش، از پوکى استخوان جلوگیرى مى شود و عضلات و اندامها تقویت شده و تناسب اندام ایجاد مى شود.

و) متابولیسم (سوخت و ساز) بدن: در اثر ورزش و اکسیژن گیرى بهتر دستگاه تنفّس و خون رسانى بیشتر به اندام ها توسّط قلب، سوخت و ساز بدن افزایش یافته و بر اثر آن، چاقى برطرف مى شود. ورزش، کاهش وزن را تسریع مى کند و به حفظ وزن در اندازه معین کمک مى نماید. قند و چربى خون توسط ورزش کاهش و انرژى بدن افزایش مى یابد.

وقتى انسان ورزش مى کند؛ بدن به فعّالیت بیشتر عادت کرده، دیرتر خسته شده و نیز دیرتر عرق مى کند؛ در نتیجه عضلات بدن و قلب، در اثر فعّالیت ناگهانى دچار صدمه نمى شوند.

ز) سیستم گوارش: ورزش، به هضم و جذب غذا و دفع سموم بدن کمک مى کند.

2ـ فواید روانشناسى

الف) کسب خصال پسندیده: ورزش، روحیه شجاعت، اعتماد به نفس، فداکارى، گذشت، تعاون و همکارى، توجّه به حقوق دیگران، مبارزه با ظلم و ظالم، کمک به افراد ضعیف و ناتوان و حس مسؤولیت پذیرى را در انسان ایجاد و تقویت مى کند و اراده وى را قوى مى سازد.

ب) ایجاد آمادگى روحى، براى انجام وظایف فردى و اجتماعى: ورزش، کسالت و تنبلى را از انسان زدوده و به وى شادابى و نشاط مى بخشد و او را براى انجام وظایف خویش آماده مى کند. اغلب کسانى که ورزش نمى کنند، در خود احساس سستى، کسالت، بى حالى و بى حوصلگى دارند.

از طرفى، ورزش هیجان و افسردگى را در انسان کاهش مى دهد و یکى از راههاى مهمّ علاج و تسکین فشارهاى روانى است؛ که در نتیجه آن، آمادگى براى انجام کارهاى فردى و اجتماعى در انسان بیشتر مى شود.

ج) قانونمندى: ورزش، حسّ توجّه به قانون و اطاعت از آن را در افراد به وجود مى آورد.

وجود قوانین خاص در ورزشهاى مختلف و ملزم بودن ورزشکاران به رعایت آن؛ تمرینى براى احترام گذاردن به دیگر قوانین اجتماعى و رعایت آنهاست.

د) ارضاى غریزه قدرت طلبى: در انسان، غریزه قدرت طلبى، برترى جویى و مبارزه وجود دارد. ورزش، وسیله اشباع این غریزه را از طریق صحیح فراهم مى کند.

3ـ فواید اجتماعى

بشر، ذاتاً اجتماعى است و از طرفى به نیرو، نشاط و تفریح روحى و جسمى، که در ورزش مستمر است، نیازمند است؛ لذا به ورزشهاى اجتماعى و گروهى تمایل دارد. این ورزشها، موجب تقویت روحیه اجتماعى و به فعلیت در آوردن آن در بشر مى گردد.

برخى فوایدى که در اثر ورزشهاى گروهى حاصل مى شود عبارتند از:

الف) تولید و بسط روابط اجتماعى صحیح: ورزش، مقدّمه اى براى ورود افراد به اجتماع است و خصوصیات، شرایط و حالات حرکتى و روحى که در آن پیش مى آید؛ تکرار و تمرینى شایسته و مفید، براى آمادگى افراد اجتماع محسوب مى شود و به آنها توانایى برقرارى روابط اجتماعى و پرهیز از گوشه گیرى را مى آموزد. احترام متقابل اجتماعى، تحکیم روابط اجتماعى با گذشت و فداکارى و.... در اثر ورزش آموخته مى شود و شخصیت اجتماعى افراد شکل مى گیرد.

ب) توسعه فرهنگ دینى: با توجّه به روابط بین المللى که در زمینه ورزش وجود دارد؛ انتقال فرهنگ و ارزشهاى اسلامى، بدون تنشها و تعارضات سیاسى، در درون جامعه و خارج از آن، فراهم مى شود.

ج) رشد روحیات اجتماعى: ورزش، چون پدیده اى اجتماعى است؛ به نحوى در رشد روحیات اجتماعى، بروز حسّ مسؤولیت در قبال جامعه و دردهاى آن، مبارزه با مظالم و مفاسد اجتماعى، همبستگى و برقرارى روابط اجتماعى؛ نقش مؤثّرى دارد.

درسهاى مربوط به رویارویى با مترفین، ظالمین و مفاسد اجتماعى؛ حمایت از محرومین و تلاش براى توازن اقتصادى و اجتماعى؛ عملاً در محیط ورزش فرا گرفته شده و تمرین مى گردد.

د) توسعه روابط ملل: مسابقات ورزشى بین کشورهاى مختلف، در همبستگى بین آنها و توسعه روابط، نقش بسزایى دارد.

ﻫ) ایجاد زمینه رقابت سالم: ورزش، یکى از مفیدترین و سالمترین سرگرمى هاست که مى تواند اوقات فراغت جوانان و نوجوانان را پر کند و از بسیارى انحرافات اجتماعى؛ از قبیل: اعتیاد، دزدى و.... جلوگیرى نماید.